Trema? Inaczej tego nie nazwę.

Jutro rozstrzygnie się sprawa mojego życia.
Jadę się spotkać z X. Trzymajcie kciuki!
                                  Całuje, Zmieszana.
Ps. To dziwne uczucie- zdenerwowanie. Ehh.

Siemka, podglądacze!

Wiem,wiem dawno nie pisałam. To wszystko wina tej wiosny. Już wiem dlaczego tak bardzo ją lubię. Wszystko wraca do normy. Gdy wspominam X nie czuję już takiego bólu, właściwie w ogóle nic nie czuję. Nic kompletnie nic. Albo może coś... Radość. Bo jakoś teraz traktuję go jako znajomego, jakby tak było zawsze... :) Rada dla was: Czas leczy rany( BYNAJMNIEJ POWINIEN) Banał. Ale prawdziwy. Często miałam tak, że krzątałam się po domu, nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić. Unikałam tylko myślenia o nim. A teraz??????? Jest lepiej, głowę mam zajętą czym innym. I on mnie nie interesuje. Nic a nic. Czas leczy rany. - Zmieszana